(Noun) ścigająca/ścigający; prześladowca/prześladowczyni;
pursuer of sth - osoba dążąca do czegoś, poszukująca czegoś;
n C ścigający
prześladowca
n 1. prześladowca 2. strona skarżąca 3. ścigający
1. prześladowca m 2. strona skarżąca 3. ścigający
ŚCIGAJĄCY
PROKURATOR [SZKOC.]
prześladowca, strona skarżąca, ścigający
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Our pursuers are upon our necks: We are weary, and have no rest.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Our pursuers were swifter than the eagles of the heavens: They chased us upon the mountains, they laid wait for us in the wilderness.
Prędsi są ci, którzy nas gonią, niż orły niebieskie; po górach nas gonią, na pustyniach czyhają na nas.
And thou didst divide the sea before them, so that they went through the midst of the sea on the dry land; and their pursuers thou didst cast into the depths, as a stone into the mighty waters.
I rozdzieliłeś morze przed nimi, a przeszli przez pośrodek morza po suszy; a tych, którzy ich gonili, wrzuciłeś w głębokości, jako kamień w wody gwałtowne.
Your actions do not, of course, make you gay, but I imagine it was quite difficult for you to suddenly be expected to switch roles from pursuer to pursued.
Brings back the Death Note hands it to a pursuer and dies.
Wraca z Death Note, daje go Light'owi i umiera.