(Noun) sprzeciw; (za)wahanie;
without demur - bez sprzeciwu;
(Verb) sprzeciwić/sprzeciwiać się czemuś; prawniczy wnieść/wnosić sprzeciw (na); (za)wahać się;
vi to ~ at/to sprzeciwiać się (czemuś)
(at/to) sprzeciwiać się, odmawiać
sprzeciw, odmowa
without ~ bez sprzeciwu
n
1. sprzeciw
2. zarzutgroundless demur zarzut bezzasadny no demur brak zarzutuvt sprzeciwiać się
odmawiać, zgłaszać obiekcje, sprzeciwiać się, zgłaszać zarzuty
vi form. sprzeciwiać się
n without demur - bez sprzeciwu
SPRZECIW
OBIEKCJA
WAHANIE
SPRZECIWIAĆ SIĘ
WAHAĆ SIĘ
WZDRAGAĆ SIĘ
sprzeciw, zarzut
groundless demur: bezzasadny zarzut
no demur: brak zarzutu
wątpliwość
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Is this not too demure an attitude to take in respect of a regime like this?
Czy nie jest to zbyt powściągliwe stanowisko wobec takiego reżimu?
In 1972, in an apartment in Prague, he met a demure young woman he knew well who had been interrogated for several days by the authorities.
I imagined one of those darling little embroidered, floaty, demure, cheesecloth girls' frocks that I thought were all the rage in 1990, but Treasure didn't fancy one at all.
I ask about his faith, and he largely demurs: "I can talk about humility, but I'm not humble.
Told during the inquiry that his evidence amounted to perjury, he did not demur.
Although he may demur he must have been with her
Chociaż on zaprzecza, ona musiała być z nim!
Your demur quality is enchanting. - Let's get going.
Twoje demur jest czarujące Chodźmy już