(Verb) uciec/uciekać, zbiec/zbiegać, wymknąć/wymykać się; ujść/uchodzić przed sprawiedliwością;
absconding - (Noun) ucieczka;
abscond with sth - zbiec, zabierając ze sobą coś, zbiec z czymś;
vi zbiegać, uchodzić
(with/from) uciekać (z czymś/skądś), zbiegać, uchodzić, wymykać się
(with/from) zbiegać, uchodzić, uciekać (z czymś/skądś)
vi ukrywać się przed prawem, zbiec
ZBIEC
UJŚĆ SPRAWIEDLIWOŚCI
CZMYCHAĆ
ukrywać się przed prawem, zbiec
uciec
uciekać
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Amendment 95 on the definition of the risk of absconding.
poprawka 95 w sprawie definicji niebezpieczeństwa ucieczki.
This is envisaged only if the person poses a threat to public security or in order to prevent the imminent risk of absconding.
Dotyczy to tylko sytuacji, w których dana osoba stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego lub w których istnieje wysoce prawdopodobne zagrożenie ucieczką.
It is fairly clear that an immigrant, since he enters a country illegally, has a liability to abscond.
Jasnym jest, że skoro imigrant wjeżdża do kraju nielegalnie, to istnieje prawdopodobieństwo, że może chcieć uciec przed sprawiedliwością.