(Noun) udawanie; poza, maniera; afektacja, pretensjonalność;
n U
1. (pretence) udawanie, symulowanie.
2. (unnatural behaviour) afektacja, sztuczność, poza
afektacja, poza
n afektacja, poza, udawanie
AFEKTACJA
SZTUCZNOŚĆ
NIENATURALNOŚĆ
POZOWANIE
PRETENSJONALNOŚĆ
PRZESADA
UDAWANIE
WYMUSZONOŚĆ
PRZYDZIAŁ SŁUŻBOWY [WOJSK.]
(a deliberate pretense or exaggerated display)
maniera, manieryzm
synonim: mannerism
synonim: pose
synonim: affectedness
poza
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Emotion should be visible in concrete action and not in "psychological affectations".
Emocje mają uwidaczniać się w konkretnej akcji, a nie w „psychologizującej” manierze.
If his easy manner is an affectation, then he's a better actor than plenty of the professionals in town.
What kind of ridiculous affectation is that for a man?
Co to za niedorzeczny sentyment dla człowieka?
Cosmetically human affectation should be eliminated wherever possible.
Ludzkie maniery powinny zostać w miarę możliwości wyeliminowane.
It's a revolting affectation, but it relaxes me.
Wiem, że to odrażający nałóg, ale mnie odpręża.
I beg you. Drop this affectation of addressing me as Monsieur Komarovsky!
Błagam, przestań zwracać się do mnie monsieur Komarovsky.
Pure vanity and affectation.
Czysta próżność i afektacja.