à
â
æ
ç
è
é
ê
ë
î
ï
ô
œ
ù
û
ü
Ÿ
Polsko-francuski słownik terminologii prawniczej 2003 r., autorstwa Ewy Łozińskiej-Małkiewicz

(m.) consentement, (m.) acquiesce-ment, (m.) accord















































































~ bezwarunkowa - (m.) consentementinconditionnel~ bez zgody dłużnika - sans consen-tement du débiteur~ bez zgody użyczającego - sansconsentement du prêteur à usage~ brak zgody stron - (f.) absence duconsentement des parties~ cicha - (m.) consentement tacite~ cofnąć - retirer le consentement, annuler l’accord~ cofnięcie - (m.) retrait d’agrément~ domniemana - (m.) consentementprésomptif~ dorozumiana - (m.) consentementsous-entendu~ jednomyślna - (m.) accord unanime~ jednoznaczny z wyrażeniem zgody - synonyme à l’approbation~ milcząca - (m.) accord tacite~ na ekstradycję - (f.) admission del’extradition~ na to - (m.) accord de, (m.) consen-tement à~ odmówić - refuser l’accord, refuserson consentement~ osoby trzeciej - (m.) consentementd’un tiers~ pokrzywdzonego - (m.) consentementde la victime~ powszechna - (m.) accord général~ udzielić - accorder son consentement~ uprzednia - (f.) autorisation préalable~ wspólna - (m.) consentementréciproque~ wymagana - (m.) consentement requis~ wyrazić - exprimer son consentement~ wyraźna - (m.) accord formel, (m.) consentement en toutes lettres~ wyrażenie - (f.) indicationd’acquiescement~ za zgodą państwa przyjmującego - avec le consentement de l’état derésidence~ za zgodą stron - par consentementdes parties~ za zgodą wierzyciela - avec leconsentement du créancier