(Noun) historia, dzieje;
natural history - (Noun) przyrodoznawstwo, historia naturalna, nauki przyrodnicze;
be history - być skończonym, należeć do przeszłości;
go down in history as sb|sth - przejść do historii jako ktoś|coś;
have a history of sth - od dawna cierpieć na coś;
history repeats itself. - Historia lubi się powtarzać.;
make history - tworzyć historię, wejść do historii;
change the course of history - zmienić bieg historii;
make history - tworzyć historię, wejść do historii;
change the course of history - zmienić bieg historii;
n U/C historia
to make (or go down in) ~ tworzyć historię
~ is silent on that point historia o tym milczy
(fig): that is ancient ~! to są stare dzieje!
there's a ~ of mental diseases in this family w tej rodzinie były przypadki chorób psychicznych.~ cpd ~-book n książka do historii
historia, dzieje
make ~ tworzyć historię
go down in ~ przechodzić do historii
historia choroby
wywiad chorobowy
historia f
historia (choroby), wywiad chorobowy
s historia, dzieje
n historia, dzieje
med. case history - historia choroby
DZIEJE
historia
dzieje
tworzyć historię
przechodzić do historii
1. (the discipline that records and interprets past events involving human beings
"he teaches Medieval history"
"history takes the long view")
historia
2. (the aggregate of past events
"a critical time in the school's history")
dzieje, historia: :
historia
[ [(pl. histories)] ] historia
dzieje
historia~, landfill historia składowiska~, landfill construction historia budowy składowiska
przeszłość, historia, stare dzieje (chodzi o coś co już nie jest aktualne patrz: przykład)
historyczny
(pl. histories -) historia
~, armament - historia uzbrojenia
~, armour - historia broni pancernej
~, aviation - historia lotnictwa
~, campaign - historia kampanii (wojennej)
~, colourful - przen. historia barwna
~, contemporary - historia wspóęczesna
~, economic - historia gospodarcza
~, maritime - historia morska
~, military - historia wojskowości
~, modern - historia wspóęczesna
~, naval - historia marynarki wojennej
~, recorded - historia pisana
~, regimental - historia pułku
~, unit - wojsk. historia jednostki
~, war(fare) - historia działań wojennych, historia wojen
~, world - historia świata
Słownik częstych błędów
Rzeczownik history oznacza historię (dziedzinę nauki), zapis historyczny, np. Her major was history (Studiowała historię). W znaczeniu opowieść, historyjka natomiast używa się rzeczownika story, np. When I was a child, I loved to listen to his stories (Kiedy byłem dzieckiem, uwielbiałem słuchać jego opowieści)
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Of course, history records that he got very wet and narrowly avoided drowning.
Oczywiście ze źródeł historycznych wiadomo, że fale go zalały i omal nie utonął.
We shall begin with a short film summarising the history of this notable day.
Rozpoczniemy od krótkiego filmu podsumowującego historię tego znaczącego dnia.
It has helped to open a new chapter in the history of European Union success.
Przyczyniła się do otwarcia nowego rozdziału w procesie budowy Unii Europejskiej.