(Noun) brzęk, brzęczenie, dzwonienie, terkot, szczęk; głośna kłótnia;
(Verb) (za)brzęczeć, (za)dzwonić, (za)terkotać, (za)szczękać; kłócić się;
jangle sb’s nerves - grać komuś na nerwach;
n U brzęk, brzęczenie, dzwonienie. ?? vt/vi brzęczeć, dzwonić
noise ~ed my nerves hałas grał mi na nerwach
brzęk, brzęczenie
brzęczeć, dzwonić
pobrzękiwanie
terkot
dzwonek
n brzęk
pobrzękiwanie
dźwięk metaliczny
vt vi brzęczeć, dzwonić
BRZĘCZENIE
BRZĘK
CHRZĘST
KŁÓTNIA [AM.]
BRZĘCZEĆ
POBRZĄKAĆ
DZWONIĆ CZYMŚ
CHRZĘŚCIĆ
KŁÓCIĆ SIĘ
V brzęczeć
N brzęk
(a metallic sound
"the jingle of coins"
"the jangle of spurs")
dżingiel, dżingel
synonim: jingle
brzękać
dysharmonia
dzwonić
dzwonienie
hałas
hałasować
wadzić
wydawać
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
The Buick's parked outside, and she's jingling, jangling a pair of keys.
Buick jest zaparkowany przed wiatą, a ona podzwania sobie kluczykami.
♫ and nerves jingle jangled, vermouth and beer were getting me mangled up. ~~~ ♫
♫ a nerwy skołatały alkohole, że ach ♫
Four and that's my final offer. –What are you, my pimp? –(keys jangle.
i to moja ostania oferta. A co ty, jesteś moim alfonsem?